Jak zostać słitkaśną laseczką, czyli Malkontentka ma paletkę The Balm w szafie gdańskiej

To był zwyczajny szary dzień,
Za ścianą dzieci głośny płacz
I męża głos: "Uśmiechnij się!",
Więc ja posłusznie krzywię twarz. 
Ta… to był zwyczajny szary dzień, za ścianą sąsiad, który postanowił zostać bohaterem we własnym domu i szalał z wiertarką, a mąż nie kazał się nikomu szczerzyć, bo przebywał poza bazą. W sielskiej atmosferze zarzuconego zabawkami, książkami i kredkami pokoju siedziała sobie przed laptopem Malkontentka, popijając - z kubka z kotem - kawę okraszoną trującym, proszkowym wybielaczem. Dla równowagi wszechrzeczy doskonale realny pies chrapał donośnie na dywanie. W tle wibrował Możdżer, którego w równych odstępach czasu zagłuszał jednostajny dźwięk wiertarki bez udaru, usiłującej rozpaczliwe przebić się przez beton. W kominku dopalał się korzenny wosk, krzywiąc się na myśl o bliższej relacji z aromatem kapusty, płynącym z sąsiedniego mieszkania. Bajka. Orgia romantyzmu, a Malkontentka, w całym tym zniewalającym otoczeniu, wcale nie wyglądała na zadowoloną. No cóż… pewnym ludziom nie da się dogodzić.
Przyczyn niezadowolenia było kilka – na czoło wysuwała się wiertarka oraz zalana substancją kleistą klawiatura laptopa. Generalnie rzecz biorąc Malkontentka nawet nie była niezadowolona - ona była zirytowana do granic wytrzymałości. A co jest najlepszym sposobem na poprawę skwaszonego ryjka – zakupy! I to najlepiej kasochłonne – tak żeby do kolejnego zasilacza płynąć resztkami sił – czyli kolokwialnie rzecz ujmując - żreć korzonki i bułkę suchą. Czyli idziemy w opcję – chcę być lasencją słitkaśną i kupuję The Balm… Paletkę. Dużą, bo droższa. A co! No niech ktoś wściekłej Malkontentce zabroni. No śmiało… Takich odważnych nie ma! Bo wściekła Malkontentka to podwójny bawół, to taran, to łzy, krew i mocz… hmm… tych którzy posiusiali się ze strachu. Klik i paletka jest…

Tak mniej więcej wyglądały okoliczności, w których nasza bohaterka weszła w posiadanie palety Balmsai…do oczu i brwi z szablonami nawet.
I co? Ano mam uczucie, że ta paletka nie jest najmocniejszym elementem konstrukcji marki. Opakowanie – zwyczajowo w produktach TheBalm – kupuje nasze serce i wskakuje do kieszeni. O królowie marketingu – znajdziecie się w kosmetycznym piekle za te diabelskie sztuczki, które wysysają z naszych portfeli błyszczące monety, zarobione w znoju i pocie. W środku paletka też jest miła oku….ma nawet lustereczko i oczywiście cienie różnorodnej barwy. Wszystko niby w malkontenckim guście, niemniej jednak nie halo - czy kolory marnie napigmentowane, czy ze składem jest coś niedobrze, bo szalenie kłopotliwym jest proces nakładania ich na powieki. Zwyczajnie są tępe… Szablony! Ha! To ci dopiero! Konia z rzędem temu, co wedle nich arcydzieło namaluje. Malkontentkę o mały włos trzeba było na okulistykę transportować. Tak czy owak - mniej sprawny makijażysta stoi przed zupełnie realną perspektywą wydłubania sobie oka. Producent zapewnia też, że paletka jest idealna do zabrania w podróż – na boginie toż to głupota. W podróż to nawet szafę gdańska zabrać można jeśli ktoś ma życzenie – na dzień dzisiejszy żyjemy jeszcze w wolnym kraju. Za jutro głowy pod topór nie podłożę, bo w Krainie Szalonego Kapelusznika wszystko się zdarzyć może. Poza tym ludzie kiedyś podróżowali ze stukilogramowymi, dębowymi kuframi i też twierdzili, że są idealne do zabrania w drogę. Ja w sumie też jestem idealna do zabrania w podróż, jakby ktoś koniecznie chciał sobie żywot zakręcić…
Talc and paraben free – to zarówno Malkontentka, jak i paletka - w sumie jest to dobra wiadomość. Ogólnie rzecz biorąc nie jest źle, ale dreszcz rozkoszy nie przebiegł po żadnym grzbiecie.
I żeby nie było… Piękno jest doskonałością z defektami. (G.Adair) Pamiętajcie!