O naturalnym botoksie i smutku zerwanej opuncji

Dużą i grubą uczynił mnie Bóg, białą i różaną uczynię się sama – to zapewne powtarzała sobie Malkontentka wpatrując się pilnie w reklamę naturalnego botoksu, jak kusicielsko nazywany jest olej z opuncji figowej. Malkontentka wprawdzie opuncji figowej na oczy nie widziała, ale to absolutnie nie przeszkodziło jej rozsmakować się w obietnicach, jakie siała reklama… Pogromca zmarszczek - powtarzała bezwiednie z pasją przeszukując ofertę kolejnego sklepu internetowego. Figa. Opuncja nawet. Nie ma. Wykupili. Wszyscy będą piękni i gładcy, tylko nie ja - zmartwiła się Malkontentka ogarnięta paniką. Nawet z lekka zieleniała z zazdrości in spe… Rozpaczliwe serfowanie po sieci nic nie dało… Olej z opuncji. Figowej. Przepadł, zapadł się pod ziemię… Towar niedostępny – jęknęła Malkontentka w duchu z goryczą przełykając smutny fakt i w wyobraźni żegnając wizję cudownie odmłodzonego oblicza.

Biega, krzyczy pan Hilary:

"Gdzie są moje okulary?"

Szuka w spodniach i w surducie,

W prawym bucie, w lewym bucie.

Wszystko w szafach poprzewracał,

Maca szlafrok, palto maca.

"Skandal! - krzyczy - nie do wiary!

Ktoś mi ukradł okulary!"

Pod kanapą, na kanapie,

Wszędzie szuka, parska, sapie!

Szuka w piecu i w kominie,

W mysiej dziurze i w pianinie.

Już podłogę chce odrywać,

Już policję zaczął wzywać.

Nagle zerknął do lusterka...

Nie chce wierzyć... Znowu zerka.

Znalazł! Są! Okazało się,

Że je ma na własnym nosie.

Znacie to przecież. Ten zacny wiersz już chyba w przedszkolu stanowi bazę edukacyjną, chociaż cholera wie - w dzisiejszych czasach może to lektura dla liceum? Nieważne. Ponoć ze szczęściem jest tak jak z tymi zagubionymi okularami… ale cóż, muszę Was uświadomić, że nie tylko ze szczęściem – z olejem z opuncji figowej jest dokładnie tak samo. Malkontentka zupełnym przypadkiem odkryła olej w mydlarni św. Franciszka, rzut beretem od swojego domu… po męczących poszukiwaniach…no cóż był może nie tyle na nosie, co pod nim (bez skojarzeń proszę).

Gdy już magiczna buteleczka – maleństwo z pipetką za dość wybujałą kasę – znalazła się w jej posiadaniu rozpoczęła testowanie. Olej jak olej – gdyby do buteleczki ktoś wlał rzepakowego (tak tak – i takie myśli zalegają się w malkontenckiej głowie) to pewnie też by nie zauważyła, a kto wie, może nastąpiłby efekt placebo. Olej pomimo ulokowanych w nim podejrzeń okazał się chyba jednak być drogocennym oryginałem. Zatem – głęboki oddech. LUDZIEEEE! To działa! Po pierwsze – żadnych krostek, syfków i innych niespodzianek na twarzy. Po drugie – skóra po miesiącu użytkowania jest promienna – i jest to fakt potwierdzony opiniami innych dwunożnych! Napięta, młodsza, śliczna! To jest naprawdę znakomity kosmetyk – do tego wydajny. Ta cholerna miniatura starczy co najmniej na trzy miesiące! Malkontentka złożyła już ślubowanie, że żadnych innych preparatów nie będzie kupowała, tylko oszczędzi na kolejny mini-pojemniczek, chociażby był tak mały, ze trzeba go będzie oglądać pod mikroskopem. Z całego serca i w pełni świadomie polecam olej z opuncji figowej, jakkolwiek ona nie wygląda albowiem działa! I Malkontentka jest na dobrej drodze, aby uczynić się różaną… dobra pojechałam za daleko.

Jeszcze aspekt edukacyjny – do wyprodukowania 1 litra potrzeba około miliona pestek z 460 kg świeżych owoców z opuncji… Sprawa zatem jest poważna. Kurde, jakiś smutek poczułam. Żal mi się tej opuncji zrobiło… no nie wiem, nie wiem…;)