Jogibabu czyli jest ogień – czwarteczek z kulturą zapowiada radosny piątek

Panie Ministrze Ciepłej Wody! Korzystając z okazji, że takie ministerstwo nie istnieje, pragnę tą drogą dać wyraz temu, co sądzę o pańskiej pracy i o panu osobiście. Ja, proszę pana, na ciepłą wodę czekam już zbyt długo! Ja rozumiem, że za sanacji, kiedy ciepłą wodę trzeba było dzielić na czworo, było to nieosiągalne. Gdy w czasie okupacji okupant wywoził całą wodę do Rzeszy – milczałem. Nie będę milczał jednak dzisiaj.
Ja, od dwudziestu trzech lat wolny obywatel swojego kraju, żądam dostarczania do mojego mieszkania podległymi panu rurami, ciepłej wody w ten sposób, żebym mógł z niej korzystać w godzinach i w ilościach jakie ja, a nie pan, uznam za stosowne!
Wiecie kochani, kto jest ojcem polskiego kabaretu w tym najznamienitszym kształcie, jaki pamiętamy z lat 70-tych? (albo i nie pamiętamy, ale oglądaliśmy pradawne programy tv w ramach powtórek starego kina... taaa). Kogo takie tuzy jak Tym, artyści Kabaretu Moralnego Niepokoju, Elity czy Tey uważają za swojego mistrza i nauczyciela? Ha! Nie zgadniecie. Nazwisko pewnie większości z Was wiele nie powie, ale już rzut oka na fotę…

No właśnie - Jerzy Dobrowolski. To fragmentem jego monologu pozwoliłam sobie rozpocząć dzisiejszą pogawędę… nie ma zmiłuj - jest czwarteczek czyli uwertura piąteczku słodziuśkiego i dziś kultura nieco bardziej uśmiechnięta czyli post…;). Ale nie będzie to post stricte postny tylko raczej satyryczny.
Jerzy Dobrowolski - satyryk, dramaturg, aktor i reżyser. Twórca kabaretu Koń … Może być statek przetwórnia Fryderyk Chopin, może być spółdzielnia krawiecka im. Bohaterów Getta, może więc być kabaret Koń.
Aktor, którego twarz zna niemal każdy, gorzej – z nazwiskiem… (patrz: ja). Grywał postaci charakterystyczne. Pamiętamy go przede wszystkim z komedii Barei - z ról "zawodowego" dyrektora z filmu "Poszukiwany, poszukiwana" …a mogę przemawiać, owszem, ogólnie, ja mogę naświetlić sytuację międzynarodową, ale w tych szczegółach Marysia to wszystko musi wyjaśnić…
i Jerzego Dąbczaka z "Nie ma róży bez ognia" …Jogibabu brawo Jasiu, nie znałem cię z tej strony.
Dziś – nieco zapomniany, a szkoda, bo to jedna z największych pereł polskiej kultury powojennej. Wielka osobowość i wszechstronny talent.
Po dziś dzień jest symbolem; artystą, który otwarcie szydził z ustroju, piętnował głupotę i kochał absurdy w każdym wydaniu. Jego powiedzonka na stałe zagościły w języku i kulturze… Znacie to? "To już twoja broszka", „dzień dobry, jestem z Kobry”, „dla mnie bomba”, „ciekawostka przyrodnicza”, „dobre, dobre, takie sobie”, „zając nizinny”, „ale się porobiło”… znacie… Wszystko made in Jerzy Dobrowolski...
Żył pełnią życia tyle, że niedługo. Wódeczka dodawała mu skrzydeł i polotu, rychło jednak zrzuciła go na bocznicę i zmieniła barwny żywot w jałowe trwanie. Zmarł młodo spustoszony przez chorobę alkoholową.
Biografii jak zawsze nie mam zamiaru przepisywać – kto dociekliwy niech poczyta w Wikipedii. Zachęcam raczej do przypomnienia sobie najlepszych kreacji artysty… no i kochani… te monologi… Cymes nad cymesami…
Weźmy mydło. W zasadzie mydło można wymyślić samemu. Można je nawet wyprodukować samemu. Z popiołu i gliny, na przykład. Przy braku innych mydeł, to znaczy bez materiału porównawczego, można nawet takie mydło uznać za odkrycie epokowe, ponieważ wszystko jest relatywne i ocena danego faktu zależna jest od tła na jakim ten fakt występuje.
I jeszcze taka tam miniaturka:
Dąbczak (Dobrowolski): Skoro teraz jest marzec, to co było w marcu ubiegłego roku?
Zenek (Tym): Kwiecień… nie wiem!
A na zakończenie z grubej nogi…
Kobieta to taki sam mężczyzna, tylko innej płci i głupszy… Uwierzcie… Jako zapiekła feministka z wąsem i monoklem powiadam Wam… to jest jedyny facet, któremu mogę wybaczyć te słowa, bo do jasnej cholery, wiem że żartował… chyba… No ale jak to mówił Dąbczak – nie róbmy z tego zagadnienia…