Co ma śluz ze ślimaka do Black-out –u i kremu BB czyli Malkontentka przestaje się dziwić światu

Podobno lepiej mieć mieszane myśli, niż uczucia. Cóż… po ostatnich życiowych doświadczeniach Malkontentka niestety ma zmiksowane absolutnie wszystko. Uczucia i myśli zamieniły się w jedno wielkie kłębowisko szarego zmiętego i zdumionego ja. Jak to mówił klasyk: No koniem podjechać można, a na człowieku… się tylko potknąć… Ale nikt nie może tkwić wiecznie w odchłani szoku i patrzeć na świat z szeroko otwartymi ustami… Dobrzy ludzie, niemal przemocą wepchnęli Malkontentkę na właściwe tory, wskazali azymut i nadali napęd przyjacielskim kopniakiem w… plecy.

Efekt – dzisiejszy post.

Jak już zapewne zauważyliście, uczucia Malkontentki do koreańskich produktów kosmetycznych są nadzwyczaj poetyckie. Wciąż nie potrafi zdecydować: Czy to jest przyjaźń? Czy to jest kochanie? Z tymi specyfikami sprawa jest o tyle trudna, ze mają w sobie zaklętą moc. Moc kusicielską. Piękne opakowanie, bajeranckie detale, niekiedy słodkie, niekiedy urocze… a w środku – czasem hit a czasem ten, no… absolutny nie-hit… Dziś będzie pieśń pochwalna. Zaśpiewa ją Malkontentka, nieco fałszując, swoim grubym głosem na cześć kremu BB firmy It’s skin noszącego trudną do zapamiętania nazwę Prestige Creme D’Escargot BB. Łatwo natomiast zapamiętać, że krem zawiera ekstrakt ze śluzu ślimaka! Spokojnie! Nie robimy teraz gestów symulujących wymioty, nie zastanawiamy się, jak taki ekstrakt jest pozyskiwany - kurde… właściwie to jak?, nie przerywamy lektury a najlepiej zapominamy o śluzach roztartych na obliczach… brr…

Krem, cokolwiek w nim nie siedzi (śluz ze ślimaka, śluz ze ślimaka tra la la) jest mazidłem doskonałym. Doskonałym przynajmniej w odczuciu Malkontentki. Obietnic producenta zwyczajowo nie czytała więc opowie o własnych spostrzeżeniach…

Kremy BB są różne - tak jak różni bywają ludzie je stosujący i generalnie wszystko w egzystencji itd. Jedne są skuteczne, inne nie. O co chodzi z tym BB, a nie daj bogini CC to już Malkontentka nie wie, bo poczytywać o takich zagadnieniach jej się nie chce, a sprawa - sądząc po długości artykułów poświęconych wyżej wzmiankowanym - zapewne jest dość zawikłana i niedostępna dla zwykłego rozumu. Ostatni, tak długi tekst stricte naukowy, jaki Malkontentka czytała dotyczył scenariusza wystąpienia Black-out -u w całości obszaru KSE, czyli podejrzewać należy że zagadnienie BB i CC jest nieco bardziej skomplikowane niż awaria systemowa i utarta zasilania na Ziemi Ojczystej. Wracając do tematu, krem BB o trudnej do zapamiętania nazwie sprawdza się znakomicie. Poza nieustannym ćwiczeniem pamięci, co jest wartością dodaną oferuje nam cały wachlarz właściwości upiększająco-pielęgnacyjnych. Nałożony (na twarz) z powodzeniem zastępuje podkład – mimo że Malkontentka ma cerę kłopotliwą, krem radzi sobie świetnie. Dość dziwnie się rozprowadza - początkowo rozmazuje się po obliczu (pewnie ten śluz….) lecz wystarczy położyć dłonie na policzkach, żeby genialnie się wchłonął (tylko co się dzieje ze śluzem?). Twarz po zastosowaniu nabiera jednorodnego kolorytu, giną wszelkie zaczerwienienia i inne niedoskonałości – doskonałości pozostają na swoim miejscu. Nie ma efektu maski – kurcze wcale nie widać, ze jest się czymś wyciapkanym (jak nic ten śluz ze ślimaka). A poza tym – jak powszechnie wiadomo – wynalazki „prosto z krzaka” w stylu – mleko oślicy, śluz ze ślimaka, włos z ogona żyrafy, jajko z dupki kury - taa – robią generalnie dobrze na wszystko! Więc smarujemy się miłe panie i nie rozmyślamy nad szczegółami. A w sekrecie powiem, że najlepiej chyba w ogóle porzucić wszelkie rozważania na rzecz epikurejskiego nurzania się w przyjemnościach. I jeszcze na dowód zacytujmy ponownie klasyka: Mania, od myślenia to tylko głowa boli, śpij prędzej, no!